Vergezicht op Fulda vanuit het noorden in 1813. Maker onbekend. (Bron: Wikimedia.org)
Van 1802 tot 1806 verblijft Prins Willem Frederik met zijn gezin als Duits Vorst in het circa 90.000 inwoners tellende Fulda. In 1806 tijdens de slag bij Jena vecht hij als Generaal aan Pruisische zijde tegen de Fransen. Als de Fransen winnen wordt hem Fulda ontnomen en trekt hij zich terug op zijn landgoed, slot van Razoten, in Posen (Poznan), deze waren in 1797/1798 aangekocht. (Bron tekst: Members.home.nl/pushkar/)
 
Links: Willem Frederik, Prins van Oranje Nassau (1772-1843), de latere Koning Willem I.; vervaardiger: onbekend. (Coll. Haags Gemeentearchief)

Willem Frederik reisde 29 mei 1802 naar Londen om zijn moeder aan te raden naar haar man in Duitsland te gaan. In Londen zou hij proberen de Engelse regering over te halen de Hollandse schepen, die in 1799 waren meegenomen, terug te geven aan de Bataafse Republiek en die zou dan zou dan moeite doen een geldelijke vergoeding voor de transactie te betalen.

Bij een brief van Willem V op 20 juni 1802 aan Willem Frederik sloot hij een akte waarbij hij ten gunste van zijn zoon afstand deed van het bezit van de hem toegewezen schadeloosstellingen.
De bij verdrag vastgelegde formele afstand van het stadhouderschap, met de daaraan verbonden erfelijke rechten en de erkenning van het Huis van Oranje van de Bataafse Republiek werden publiekelijk niet bekend gemaakt.

Als gevolg van het Verdrag van Parijs werd Willem Frederik vorst van Fulda en graaf van Corvey en Weingarten.
2 oktober 1802 liet de nieuwe vorst weten, dat het bisdom Fulda aan hem was toebedeeld. Iedere inwoner moest 'volkomen onderdanigheid en trouw' bewijzen. De vorst zou de bevolking zijn 'toegedaan' en hij wilde de beleving van hun godsdienst beschermen en waarborgen.
28 oktober 1802 schreef Willem Frederik aan Napoleon, dat hij met militaire hulp van Pruisen op 21 en 22 oktober was overgegaan tot het in bezit nemen van de gebieden, die bij het Verdrag van Parijs waren toegezegd.
Het vorstendom Fulda in Westfalen was ongeveer 300 km2 groot, ongeveer zo groot als de provincie Groningen. Het telde 94 000 inwoners, grotendeels agrariërs. meer dan 90% van de bevolking was katholiek. De residentiestad Fulda telde ongeveer 10 000 inwoners. Midden in de stad bevond zich een fraai barok gebouwencomplex waartoe een grote kathedraal en een paleis behoorden. Het was de stad van Bonifatius. De bezetting van Fulda door de Pruisische troepen was de opmaat geweest voor de 'secularisatie' van een van de oudste kerkelijke gebieden in Duitsland.

In de ochtend van 22 oktober 1802 rukte een Pruisisch Bataljon Fulda binnen en de vorst, bisschop Adelbert, werd afgezet. De heerschappij van Oranje over Fulda was begonnen.
6 december 1802 werd de nieuwe vorst Wilhelm Friedrich von Nassau Oranien, feestelijk binnengehaald en door adel, autoriteiten en domkapittel ontvangen. Een feestelijk diner, waarbij ook Adelbert was uitgenodigd werkte mee om het ijs te breken tussen de oude en de nieuwe machthebber. (Bron tekst: Oranje in Ballingschap, Mr. L.A. Struik. Uitgave: de Bataafse Leeuw, Amsterdam 2006)
Franciskanerklooster Frauenberg op stadsgezicht van Fulda,1850. (Bron: Wikimedia.org)
Bronnen:
Willem I Frederik op Wikipedia
Willem Frederik op Historici.nl
Blik op Fulda vanuit het Noorden
Willem Frederik, Prins van Oranje Nassau
Franciskanerklooster Frauenberg
Boek: Oranje in Ballingschap, Mr. L.A. Struik