Links: portret van de Prins van Oranje door François Joseph Kinsoen. (Coll. The Bowes Museum, Barnard Castle, County Durham, UK) en rechts: prinses Anna Paulovna, Groothertogin van Rusland, door François Joseph Kinsoen. De taille van de jurk zit enkele centimeters onder de borsten, wat de mode was rond 1820. (Coll. The Bowes Museum, Barnard Castle, County Durham, UK)
 
Mede vanwege Willems slechte verstandhouding met zijn vader verbleven Anna en hij het liefst in Brussel. De erfprins had daar eerst de beschikking over het Hof van Brabant en na de brand van 1820 over een nieuw paleis. Anna genoot van het Brusselse hofleven, dat met zijn uitbundigheid sterk contrasteerde met het sobere leven in Den Haag en haar herinneringen aan St. Petersburg.

Willem Frederik George Lodewijk kon zich niet verenigen met de weinig militaire inzichten en gezindheid van zijn vader en ergerde zich over zijn feitelijk alleen in naam bestaand opperbestuur van de oorlogszaken, dat hij dan ook in arren moede op 15 november 1817 neerlegde.
Wel werd hij weer als opperbevelhebber, inspecteur-generaal en opper-directeur van oorlogszaken hersteld, maar op 22 februari 1818 werd hij weeer van de opper-directie ontheven en vanaf die tijd buiten de zo nodige organisatie van de krijgsmacht gehouden, terwijl het opperbevel hem alleen bij grote troepenverzamelingen een werkkring bood. Ook in de Raad van State, waarin hij volgens de grondwet zitting had en later voorzitter werd, kwam hij meermalen met de regeringsbeginselen van zijn vader in botsing, zodat hij na 1820 daar niet langer verscheen. (Bron: Historici.nl)
Bronnen:
Willem Frederik George Lodewijk van Oranje-Nassau op Wikipedia
Willem II, koning der Nederlanden op Historici.nl op Historici.nl
Willem II, koning der Nederlanden op Historici.nl
Portret van Willem Frederik George Lodewijk van Oranje
Portret van Prinses Anna Paulowna Groot Hertogin van Rusland
Prins Willem negeert bevelen