 |
| Willem Frederik
George Lodewijk (Den Haag, 6 december 1792 - Tilburg, 17 maart 1849), Prins van Oranje-Nassau,
was van 28 november 1840 tot aan zijn dood in 1849 koning der Nederlanden, groothertog
van Luxemburg en hertog van Limburg. |
 |
| Doop van de jonge erfprins Willem
Frederik George Lodewijk, de latere koning Willem II, op 28 december 1792 in de Grote
Kerk te Den Haag. NB. (Bron: Gahetna.nl). Willem Frederik George Lodewijk, prins
van Oranje-Nassau (Den Haag 6 december 1792 - Tilburg 17 maart 1849) zoon van Willem
Frederik, erfprins van Oranje en later koning Willem I, en Frederica Louisa Wilhelmina,
prinses van Pruisen. Bij zijn doop kreeg hij de namen van zijn vader Willem Frederik
en George en Lodewijk gaven de bloedverwantschap aan met de koningen van Groot Britannie.
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
 |
| VERTREK van MEVROUW de PRINSES van
ORANJE, met hare BEHUWDDOCHTER en derzelver ZOONTJE, van Scheveningen, en van daar
naar Engeland over te steken, op den 18en van January 1795, des morgens omtrent 8
uuren. Afbeelding van het vertrek van de Wilhelmina van Pruisen, echtgenote van stadhouder
Willem V, vanaf het strand. Links is de hofhouding bezig met de bagage op het strand.
In het midden de prinses. Rechts op de voorgrond kijken enige mensen toe. In het
midden verder naar de achtergrond de schepen waarmee het gezelschap naar Engeland
vertrok. (Coll. Atlasvanstolk.nl) (Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 Rechts:
Prins Willem Frederik, de latere Koning Wllem I, met zijn vrouw Wilhelmina van Pruisen
(Mimi) en hun zoontjes Willem Frederik George Lodewijk (links) en Willem Frederik
Karel (rechts) in 1799. (Coll. Stichting Historische Verzamelingen van het Huis Oranje-Nassau,
Den Haag).
In april 1796 reisde hij met zijn moeder vanuit Yarmouth, via Hamburg en Louise in
Brunswijk, naar Berlijn. 21 april kwamen Mimi en haar zoontje Guillot in Berlijn
aan.
Zijn vader, Willem Frederik, was blij zijn vrouw en zoontje weer te zien. Het gezinnetje
werd als gast van de Puisische koninklijke familie ondergebracht in de appartementen
van Frederik de Grote in het koninklijk slot. In 1797 zou hen het landgoed Schönhausen
ter beschikking worden gesteld, dat was vrijgekomen door het overlijden in de winter
van 1796/1797 van koningin Elisabeth.
In Berlijn kreeg Guillot verder zijn opvoeding, onder leiding van Jean Victor baron
de Constant Rebecque, een uitstekende krijgskundige, die na de plaatsing van Guillot
op de Pruisische kadettenschool in april 1804, bij hem bleef. In mei 1806 ging de
prins lessen volgen aan de militaire akademie. Na een geslaagd examen werd hij tot
officier in Pruisische dienst bevorderd.
De jonge Guillot ging er veel om met de Pruisische prinsen en droeg het Pruisisch
uniform. Zijn vakanties bracht hij door in Fulda of op Oranienstein. (Bron tekst:
Historici.nl)
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 Links:
Afbeelding jonge Willem Frederik George Lodewijk. Maker onbekend. (Bron: Katholieke
Universiteit, Leuven)
Na een afscheidsvisite aan het koninklijke Pruisische Hof te Koningsbergen vertrok
de 16-jarige Erfprins eind mei 1809 naar Engeland. De beste route was via het neutrale
Zweden. Van Colberg, een havenplaats aan de Oostzee voer hij uit onder geleide van
zijn gouverneur kapitein Jean Victor de Constant Rebècque aan boord van een
klein schip, dat herinneringen opwekte aan de beschrijvingen van de fameuze pink,
die in 1795 hem naar Engeland had gebracht. De schippers deden moeite om niet met
de Denen in contact te komen, die vanuit Bornholm de Oostzee controleerden en het
Continentaal stelsel mee handhaafden. Zonder ongelukken kwamen zij inderdaad aan
de Zuidkant van Zweden en vonden er een Engel esakdder. De Erfprins was opgetogen
over het admiraalschip, het schip, waarop Nelson zijn laatste slag had gewonnen en
was gesneuveld. Over land reisde hij naar Gotenburg. Van Gotenburg ging de reis voorspoedig
naar Engeland, en de Prins maakte er een voordelige indruk. Hij miste de onhandigheid
in gezelschap, die anders het kenmerk is van zijn leeftijd. Toen reeds lieten sommigen
hun gedachten gaan over de vraag of niet een goede huwelijkskandidaat was voor Prinses
Charlotte, de vermoedelijke troonopvolgster. En bij die gedachten sprak de herinnering
aan de oude glorie, aan Willem en Maria. Wéér zouden op deze wijze,
zo was de overlegging, de kroon van Engeland en het Stadhouderschap in Nederland
eens worden verbonden. Intussen ging de Erfprins niet in Edinburgh studeren. De Engelse
vrienden waren daar gedecideerd op tegen. Edinburgh was een broeinest van liberale
opposotie en die in Engeland carrière wilde maken en voor de regering volkomen
accceptabel zijn, die studeerde in Oxford. Dus ging de Prins naar Oxford studeren
aan het Christ Church College, waarbij hij weer werd begeleid door de Constant de
Rebecque.
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 Rechts:
Portret van Willem II Frederik George Lodewijk (1792-1849) prins van Oranje-Nassau,
koning der Nederlanden, ten voeten uit staande en trois-quart weergegeven. De prins
staat in een landschap waar op de achtergrond een veldslag wordt geleverd. De prins
heeft kort golvend haar en is gekleed in een gala-uniform, bestaande uit een kort
jasje met opstaande kraag en een strakke witte pantalon met versieringen. Over zijn
linker schouder hangt een overjas die wordt gesierd met onderscheidingstekens op
zijn linker borst. Voorop de borst van de prins hangt de ketting van de Orde van
het Gulden Vlies. De prins houdt zijn linker hand aan zijn sabel op zijn linker zij
en heeft in zijn rechter arm een hoge muts met veren en een paar witte handschoenen.
Rechts op de achtergrond staat een jonge man die een wit paard in bedwang houdt.
Links op de achtergrond staat een grote loofboom en helemaal op de achtergrond staan
infanteristen in gevechtslinies. Onder het portret staat de volgende tekst: Le Prince
(- wapenschild -) d'Orange, Dédié S.M. le Roi des Pays-Bas Grand Duc
de Luxembourg Par son très humble & très fidèle sujet Jh.
Odevaere, peintre de S:M: Chevalier de l'Ordre Royal du Lion Belgique, Membre ct
de l' Institut. van Lignon, F., 1816. (Bron: Gahetna.nl)
In Oxford kreeg de erfprins op 24 mei 1811 de graad van 'Doctor in Civil Law by Diploma'
en de prins-regent van Engeland verleende hem de rang van luitenant-kolonel in het
Engelse leger.
Op 21 juni 1811 stak de erfprins samen met De Constant Rebecque aan boord van een
Brits fregat van Spithead in Engeland over naar Portugal. Daar zou de jonge erfprins
worden opgenomen in het gezelschap van bekwame jonge stafofficieren van Wellington,
die bekwaamheid met een titel verkoos boven bekwaamheid zonder een titel. Het maakte
deel uit van de overtuiging van Welington dat een leger geleid moest worden door
'gentlemen'. (Bron tekst: Oranje in Ballingschap, Mr. L.A. Struik. Uitgave: de Bataafse
Leeuw, Amsterdam 2006)
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 |
| Links: Bestorming van Ciudad Rodrigo,
19 januari 1812. Gravure van T. Sutherland naar W. Heath in 1815. Handgekleurd en
rechts: Bestorming van het Moorse Kasteel in Badajos, 31 maart 1812. Gravure van
T. Sutherland naar W. Heath in 1815. Handgekleurd. (Bron: Antique-prints-maps.co.uk).
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
 |
| Links: De slag bij Salamanca op 22
juli 1812 en rechst: Lord Wellington rijdt Salamanca binnen. Makers ingekleurde gravures
onbekend. De cavelarist op de afbeelding rechts, kan de jonge erfprins Willem Frederik
George Lodewijk zijn. (Bron: Espanolensalamanca.com). (Klik op de afbeelding voor
een groter formaat) |
 |
| De slag bij Vitoria op 21 juni 1813.
Wellington overziet het slagveld. De cavelarist op de afbeelding rechts kan de jonge
erfprins Willem Frederik George Lodewijk zijn. Schilderij van Thomas Jones Barker.
(Coll. Defence Academy of the United Kingdom). (Klik op de afbeelding voor een groter
formaat) |
 |
| Links: De Prins van Oranje door John
Singleton Copley. De prins draagt het uniform van een adjudant met een blauwe opstaande
kraag, gouden tressen en een steek op zijn hoofd. Op zijn borst hangt de Army Gold
Medal. (Coll. The Wellington Collection, Apsley House, London) en rechts: portret
van de Prins van Oranje. Maker en locatie niet bekend. (Bron: Wikimedia.org). (Klik
op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 Rechts:
Portret van kroonprins Willem Frederik George Lodewijk van Oranje Nassau, later koning
Willem II der Nederlanden te paard op het slagveld. prentmaker: Antonie en Pieter
van der Beek naar tekening van: Nicolaas Sonnenberg. (Coll. Rijksmuseum, Amsterdam).
De derde dag na zijn aankomst werd hij door zijn vader, de souvereine vorst, tot
generaal van de infanterie en inspecteur-generaal van alle wapenen en van de nieuwe
Nationale Militie, aangesteld. Als opperbevelhebber van het nieuw gevormde veldleger
nam hij deel aan de laatste krijgsverrichtingen in Brabant tegen de Franse garnizoenen
aldaar.
De nauwe band die reeds vroeg tussen hem en prinses Charlotte, de enige dochter van
George IV, was ontstaan, werd weldra een verloving, die hem de troonopvolger in Nederland,
iets als de positie van de koning-stadhouder Willem III scheen te beloven. Maar dit
laatste plan ging niet door, omdat de prinses weigerde om voortaan beurtelings in
Engeland en Nederland te wonen. De reeds naar Engeland vertrokken erfprins keerde
in juni 1814 ongehuwd naar Den Haag terug.
Daarna ging hij naar Brussel, waar hij in de winter van 1814/1815 de Engelse krijgsmacht
in België commandeerde, het Belgische leger organiseerde en zich door zijn beminnelijk
karakter reeds spoedig een grote populariteit verwierf. Hij bereidde er ook de bouw
van een nieuwe vestinggordel op de Franse grens voor.
Na de terugkeer van Napoleon kreeg hij op 26 maart 1815 de officiële titel Prins
van Oranje, die later als die van de troonopvolger in de grondwet werd vastgelegd.
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 |
Kroonprins Willem Frederik George
Lodewijk bij Quatre Bras, Dirk Sluyter, in of na 1815. Prentmaker: Dirk Sluyter naar
tekening van: Jan Kamphuysen. Willem Frederik George Lodewijk, de latere koning Willen
II, dankt te paard en schenkt zijn ereteken aan het 7e bataljon, dat hem ontzette
bij Quatre Bras, waar de Fransen hem omsingeld hadden.
Kroonprins Willem Frederik George Lodewijk, de latere koning Willen II, dankt te
paard en schenkt zijn ereteken aan het 7e bataljon, dat hem ontzette bij Quatre Bras,
waar de Fransen hem omsingeld hadden. (Coll. Rijksmuseum, Amsterdam) |
 |
| Kroonprins Willem Frederik George
Lodewijk bij de Slag bij Waterloo en Fleurus, Dirk Sluyter, in of na 1815. Dirk Sluyter
naar tekening van: Jan Kamphuysen. Willem Frederik George Lodewijk, de latere koning
Willem II, trekt ten strijde op het slagveld bij Waterloo op 18 juni 1815. Hij raakt
daarbij gewond aan zijn schouder door een kogel. (Coll. Rijksmuseum, Amsterdam) |
 |
| Links: Willem Frederik George Lodewijk
van Oranje tijdens de slag bij Waterloo door Nicaise de Keyser. (Bron: Cuirassier.tumblr.com)
en rechts: Portret van kroonprins Willem Frederik George Lodewijk ter nagedachtenis
van de Slag bij Waterloo, Pieter van der Meulen, 1815 - 1817. Naast het portret toont
Minerva het portret van de hertog van Wellington en toont een officier het portret
van Gebhard Leberecht Blücher von Wahlstatt. Midden op het basement de Slag
bij Waterloo, waarin zij vochten. (Coll. Rijksmuseum, Amsterdam). (Klik op de afbeelding
voor een groter formaat) |
 |
Willem Frederik George Lodewijk ontmoet
Anna Palowna. (Bron: Vorstenvroegerennu.nl)
Tsaar Peter de Grote had bepaald dat geen Romanov mocht huwen zonder dat de partners
elkaar tevoren hadden ontmoet en toestemden in de verbintenis. Erfprins Willem moest
daarom 'op zicht' naar St. Petersburg. En hoewel Anna zichzelf van hogere geboorte
achtte dan de prins van Oranje, verliep de ontmoeting toch naar beider tevredenheid:
het huwelijkscontract kon worden opgemaakt. (Bron tekst: Historici.nl). (Klik op
de afbeelding voor een groter formaat) |
 |
| Links: portret van de Prins van Oranje
door François Joseph Kinsoen. (Coll. The Bowes Museum, Barnard Castle, County
Durham, UK) en rechts: prinses Anna Paulovna. De taille van de jurk zit enkele centimeters
onder de borsten, wat de mode was rond 1820. (Coll. The Bowes Museum, Barnard Castle,
County Durham, UK). (Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
 |
| Koning Willem II met zijn gezin.
Van links naar rechts: Willem III (1817-1890), Alexander (1818-1848), Willem II (1792-1849),
Anna Paulovna (1795-1865), Sophie (1824-1897) en Hendrik (1820-1879). Schilderij
van Jean Baptist van der Hulst, 1832. (Coll. Stichting Historische Collectie Huis
van Oranje Nassau). (Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
 |
De slag bij Boutersem, 12 augustus
1831, gedurende de Tiendaagse Veldtocht, Nicolaas Pieneman, 1833
Op 2 augustus 1831 vielen Nederlandse troepen België binnen, dat zich in 1830
had afgescheiden. Bij Leuven vond de Slag bij Boutersem plaats. Daarbij werd het
paard van de prins van Oranje, de latere koning Willem II, aangeschoten. Nicolaas
Pieneman legde dit heldhaftige moment vast. De Tiendaagse Veldtocht stookte de nationale
gevoelens flink op, maar eindigde in een wapenstilstand. België bleef onafhankelijk.
(Coll. Rijksmuseum, Amsterdam). (Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 Links:
Portret van Willem II, koning der Nederlanden, Jan Adam Kruseman, 1839. (Coll. Rijksmuseum,
Amsterdam)
Na de hereniging van de Nederlanden werd hij o.a. minister van defensie in de regering
van zijn vader. Hij verbleef echter meestal in de Zuidelijke Nederlanden in Brussel,
ook in de halve jaren dat de regering zetelde in Den Haag (er was immers een beurtrol
voor Brussel en Den Haag). Daar kwam hij in 1816 in contact met Franse revolutionairen
die de Bourbonmonarchie wilden afzetten en een burgerlijk bestuur wilden invoeren,
en Zuid-Nederland bij Frankrijk wilden voegen. Willem werd de kandidaat van deze
rattachisten om Lodewijk XVIII op te volgen. Willems zwager, tsaar Alexander I, kwam
echter via zijn zuster dit plan te weten en lichtte koning Willem I in. Die was razend,
en vader en zoon leefden vervolgens in onmin.
Willem had zijn les niet geleerd. In 1820 ontdekte de Franse regering weer een complot
tegen Lodewijk XVIII waar Willem een rol in speelde. Met diplomatieke heksentoeren
kon Willem I een rel vermijden.
In 1829 werd Willem benoemd tot vicepresident van de Raad van State en voorzitter
van de ministerraad, wat hij zou blijven tot zijn troonsbestijging in 1840. In deze
functies was hij ook formeel de belangrijkste adviseur van Willem I. (Bron tekst:
Urubin Forums).
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
 |
| De inhuldiging van koning Willem
II in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, 28 november 1840. De koning legt rechts, staande
onder een baldakijn, met opgeheven hand de eed af. Links liggen op een tafel de troon
en scepter. De kerk is gevuld met toeschouwers. Voorstudie voor het schilderij in
het bezit van H.M. de Koningin (paleis Noordeinde). Schilderij van Nicolaas Pieneman.
(Coll. Rijksmuseum, Amsterdam). (Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
 |
Overlijden Koning Willem II op 17
maart 1849 in Tilburg. Tekst onder gravure:
"Neerland's rouwdag 17 maart 1849. H.M. Koningin Anna Paulowna beweent den dierbareb
doode. Achter de Koning Prins Hendrik: bij de brandende kaarsen 's Konings adjudanten
baron de Miellet van Cochoorn en Jhr. Merkes van Gendt: achter den Koning de kamerdienaar
Louis Matthijs: links 's Konings lijfarts prof. Dr. Everar, geheel links de dienaar
Corn. Aerts: vreder naar rechts: Dr. van Hees en Dr. Maes. De stoel, waarin het stoffelijk
overschot rust was eigendom van Majoor Roels van Baggen." (Bron: Regionaalarchieftilburg.nl).
(Klik op de afbeelding voor een groter formaat) |
| |
| Bronnen: |
| Willem Frederik George Lodewijk van
Oranje-Nassau op Wikipedia |
| Willem II, koning
der Nederlanden op Historici.nl op Historici.nl |
| Willem II, koning
der Nederlanden op Historici.nl |
| De doopplechtigheid
van prins Willem Frederik George Lodewijk |
| Het vertrek van
Scheveningen |
| Afbeelding jonge
Willem Frederik George Lodewijk |
| Portret van Willem
II Frederik George Lodewijk |
| Bestorming van
Ciudad Rodrigo |
| Bestorming van
het Moorse Kasteel in Badajos |
| De slag bij Salamanca |
| Lord Wellington rijdt Salamanca binnen |
| De slag bij Vitoria
op 21 juni 1813 van Thomas Jones Barker |
| De Prins van Oranje
door John Singleton Copley |
| Prins van Oranje |
| Portret van kroonprins
Willem Frederik George Lodewijk van Oranje Nassau |
| Kroonprins Willem
Frederik George Lodewijk bij Quatre Bras, Dirk Sluyter |
| Kroonprins Willem
Frederik George Lodewijk bij de Slag bij Waterloo en Fleurus |
| Willem Frederik George Lodewijk van Oranje tijdens
de slag bij Waterloo door Nicaise de Keyser |
| Portret van kroonprins
Willem Frederik George Lodewijk ter nagedachtenis van de Slag bij Waterloo |
| Portret van Willem
II en Anna Paulowna Romanowa |
| Portret van Willem Frederik George Lodewijk van
Oranje |
| Portret van Prinses Anna Paulowna Groot Hertogin
van Rusland |
| Portret van Koning
Willem II met zijn gezin door Jan-Baptist Van der Hulst |
| De slag bij Boutersem/Bautersem |
| Portret van Willem
Frederik George Lodewijk van Oranje-Nassau |
| De inhuldiging
van koning Willem II door Nicolaas Pieneman |
| Overlijden van
Koning Willem II |
| Boek:
Oranje in Ballingschap, H. Algra |
| Boek:
Oranje in Ballingschap, Mr. L.A. Struik |
| Boek: Geschiedenis
van Scheveningen door J.C. Vermaas, blz. 195 - 199 |
| |
 |
|
|
 |
|
| |
