Links: Prins Henry (1640-1660), Hertog van Gloucester door Jan Boeckhorst (ca.1604-1668) (Coll. National Trust, UK) en rechts: het originele portret van Johann Boekchorst in het Sebastiaansgilde in Brugge (Coll. Sebastiaansgilde, Brugge). Links en rechts op de lijst is het wapenschild afgebeeld van het Sebastiaansgilde en bovenaan is het wapenschild van de Stuart familie uitgesneden.   Links: Prins Henry is driekwart lengte geschilderd in een harnas met een kanten kraag, een officiersstaf in zijn hand en voor een gedrapeerde zuil, 17 jaar. Hij werd in 1657 geschilderd door Jan Boeckhorst, tijdens zijn ballingschap in de Lage Landen. Het origenele portret hangt in het Sebastiaansgilde in Brugge, dat volgens de datering in 1656 is geschilderd. Het schilderij van Henry, met de bijzondere lijst, hangt in de Koningszaal van het Sint-Sebastiaansgilde langs de Carmersstraat in Brugge.  Omdat het - ten onrechte - een der minder gekende en bezochte gebouwen van Brugge is terwijl het daarentegen toch zo enorm  historisch waardevol is.  De meest prestigieuze zaal van de gilde is zonder twijfel de Koningszaal, zo genoemd, omdat koning Charles II van Engeland in ballingschap hier enkele jaren regelmatig vertoefde en lid was van de schuttersverening en achteraf de kosten voor renovatie en uitbreiding van deze zaal bijna volledig op zich nam.  Daarom verwijzen heel wat zaken in deze zaal naar Engeland.  Zo vooral de buste van Charles II boven de schouw.  De buste werd in 1662 door François-Christophe Dieusart gemaakt.  Verder bevat dit kunstwerk o.a. de vlaggen van Engeland en de leeuw en eenhoorn plus schild met de spreuk 'honi soit qui mal y pense', het motto van de orde van de kousenband. Zeker is dat Henry in 1657, toen 17 jaar oud, in Brugge een eigen regiment bezat onder Spaanse vlag.  Op 14 juni 1658 streden de Spanjaarden samen met de Britse en Ierse Royalisten (waaronder dus de hertogen van York en Gloucester) voor Duinkerken een strijd tegen de Fransen en de Engelsen in wat achteraf genoemd werd 'the Battle of the Dunes' vanwege de hevige strijd die o.a. geleverd werd op een 50 meter hoge duin.  Spanje was in totaal met zowat 15.000 manschappen en de Fransen en Engelsen samen met ongeveer 26.000.  Laatstgenoemden wonnen de strijd.  'slechts' 500 van hun manschappen waren gedood, gewond of gevangen genomen terwijl dat aantal bij de Spanjaarden opgelopen was tot 2000 doden en gewonden en 4000 gevangen genomenen.  De Spanjaarden bliezen de aftocht terwijl de Britse en Ierse Royalisten besloten om niet meer verder te strijden tegen de Engelsen op vreemd grondgebied.  Hendrik Stuart kwam heelhuids uit de strijd, maar toen iedereen twee jaar later, in 1660 naar Engeland terugkeerde en zijn broer Charles II opnieuw op de troon zat werd hij door de toen in Londen fel woedende pokkenplaag geveld en stierf er op 13 september van 1660.  Hij werd bijgelegd in de beroemde kapel van Hendrik VII in Westminster Abby.  Hij was 20 jaar oud geworden Zijn oudere zuster Maria Henrietta Stuart I was getrouwd geweest met Willem II, prins van Oranje en die Willem II was al in 1650 ook aan pokken overleden.  Op het ogenblik dat Maria Henrietta naar Engeland terugkeerde (sept. 1660) vernam ze dat deze Hendrik, hertog van Gloucester pas overleden was en amper twee maanden later werd ze zelf ook ziek, kreeg aderlatingen, verzwakte en stierf eind december 1660 op 29-jarige leeftijd.  Zij ligt begraven naast haar geliefde broer in de kapel in Westminster Abby. (Bron tekst: Blog.seniorennet.be)   Johann Boeckhorst was een Vlaamse schilder en tekenaar van Duitse geboorte (ca. 1604-1668) Boeckhorst werd leerling aan het seminarie van St. Clemens in Duitsland in 1621 en verhuisde in 1626 naar Antwerpen. Daar werd hij leerling van Jacob Jordaens en Peter Paul Rubens. De grote invloed van deze schilders is duidelijk. Als assisten van Rubens werd hij in 1633/1634 een vrije meester van het Antwerpse gilde van St. Lucas. (Bron: Wikipedia.org)   "Koninklijk Hoofdgild St. Sebastiaan Brugge"!  Een schutter en de drie grootste torens van Brugge met hun eigen torentje er bij. (Bron tekst: Blog.seniorennet.be) Sint-Sebastiaansgilde in de Carmersstraat.  Er is heel wat te tonen en ook veel te vertellen over deze misschien wel oudste en tot op heden - zonder onderbreking - nog altijd bestaande schuttersvereniging ter wereld. Meer dan 600 jaar bestaat de vereniging van handboogschutters al.  Hier zien we de sedert 1958 beschermde tuin met links vaag zichtbaar de 32 meter hoge staande gaaipers.  Op die paal werd de 'namaak' vogel geplaatst, die met de handboog getroffen moest worden. Daarnaast rechts het gebouw zelf met de 30 meter hoge pittoreske toren. (Bron tekst: Blog.seniorennet.be) en (Bron afbeelding: Visitbruges.be) Het gaaischieten is een oud-Germaans zonnewenderitueel, waarbij de boog het vormelijk symbool is waarmee de koningsvogel op haar hoogste stand naar beneden wordt gehaald. Ondanks de kerstening in onze streken zijn deze rituelen blijven voortbestaan in allerlei broederschappen, zij het dat ze mettertijd een christelijke patroonheilige aannamen. De duif waarop geschoten werd, en die in de Katholieke kerk symbool was van de H. Geest, werd mettertijd vervangen door de meer exotische papegaai. Vandaar het gaaischieten. (Bron: Koninklijk Hoofdgilde Sint Sebastiaan, Brugge)   Bronnen: Henry Stuart, Duke of Gloucester op Wikipedia Prins Henry Henricus Dux Gloucestriae, 1656 Koninklijke Hoofdgilde Sint Sebastiaan Johann Boeckhorst op Wikipedia Sint-Sebastiaansgilde in de Carmersstraat Boek The King in Exile