 De begeleidende brieven hadden min of meer
dezelfde strekking, Charles prees de acties van hen aan wie ze gericht waren en beloofde
vertrouwen van de Koning voor de toekomst.
Met deze documenten zeilde Grenville op zondag 18 april van Ostende naar Engeland
en zaterdag 8 mei gaf hij de brief van de Koning aan Monk. De generaal gaf de brief
onmiddellijk door aan de Raad van State en na een ondervraging van Grenville over
het onderwerp werd besloten de "Verklaring" ongeopend aan het Lagerhuis
te geven bij hun volgende zitting.
Op de derde dag werd de bijeenkomst van het Lagerhuis verdaagd tot 11 mei en op die
morgen, nadat de voorzitter was gaan zitten, kondigde de President van de Raad, Arthur
Annesleij, de ontvangst van de brief van Charles door Monk aan en dat Sir John Grenville
voor de deur stond met een andere brief gericht aaan het Lagerhuis. Daarop werd Grenville
binnen gelaten en gaf de brief en de "Verklaring" aan de nieuwe voorzitter,
Sir Harbottle Grimston, die beide documenten luid voorlas, terwijl het Lagerhuis
blootshoofds luisterde.
De boodschap riep naar het zich liet aanzien een algemene tevredenheid op.
Onmiddellijk werd voor Charles gekozen met dank en een geldsom van 50.000 pond voor
de eerste onkosten.
De dood van de vorige Koning, Charles I, werd veroordeeld als tiranniek en onwettig.
Regeren door de Koning met het Lager- en het Hogerhuis, werd tot de ware wettige
regering, verklaard. Charles II werd tot de ontwijfelbare erfgenaam van de Kroon
genoemd en er werden commisssies benoemd om een antwoord te formuleren en hem persoonlijk
in Breda te bezoeken. (Bron tekst: The Travels of the King, Charles II in Germany
and Flanders 1654-1660 by Eva Scott).
Rechts: Sir Harbottle Grimston, Speaker by John Riley (attributed to). (Coll. Palace
of Westminster, London) |
