Vreugdevuur bij het bezoek van prinses Maria Henrietta met prins Willem III aan Breda, 1653. Ets van Abraham Dircksz Santvoort (1624-1669). (Coll. Rijksmuseum, Amsterdam) Charles II van Engeland was in 1651 naar het Europese vasteland gevlucht voor de dictator Oliver Cromwell. In het voorjaar van 1660 had hij zes weken op het Kasteel van Breda verbleven, als logé bij zijn zus Maria Henriëtte Stuart, de weduwe van Willem II van Oranje. Het kasteel was dan ook eigendom van de Oranjes. Charlesl II van Engeland wilde aanvankelijk de vredebesprekingen in 's-Gravenhage houden, maar de raadpensionaris Johan de Witt zag daar weinig heil in. Hij stelde een aantal andere steden voor, waaronder Breda. Charles II van Engeland koos toen voor Breda, de stad die hij immers kende. (Bron: Wikipedia.org) Op het Kasteel van Breda vernam hij dat het Britse Parlement hem in zijn koningsschap wilde herstellen. Op 4 april gaf Charles prompt de Declaration of Breda uit, waarin hij zijn (toekomstige) onderdanen onder meer vrijheid van godsdienst beloofde. Toen begonnen de plaatselijke bestuurderen kennelijk door te krijgen dat er een gebaar gemaakt moest worden. Dat volgde tien dagen later met een officiële verwelkoming van de koning in de stad. Heel wat adellijke personen zijn blijkbaar naar Breda gereisd, om de Britse (oud)banneling geluk te wensen. (Bron: BNdestem.nl) Rechts: Apollo en de muzen begroeten prinses Maria Henrietta die met haar zoontje Willem III een bezoek brengt aan Breda, 10 juni 1653. Op de achtergrond de grote kerk van Breda. Onder voorstelling een gedicht in 6 verzen in het Engels. (Ets van: Abraham Dircksz Santvoort (1624-1669). (Coll. Rijksmuseum, Amsterdam)   Bronnen: Maria Henriëtte Stuart op Wikipedia Maria Henriëtte Stuart Slot Teylingen ten noorden van Leiden Maria Henrietta Stuart