De graftombe van Prinses Elizabeth - St. Thomas Church, Newport, Isle of Wight, UK. (Bron: Flickr.com) Een afdruk van een glasplaat van een onbekende fotograaf. De glasplaat stamt waarschijnlijk uit het einde van het Victoriaanse tijdperk het begin van het Edwardiaanse tijperk) ofwel late 19e of vroege 20e eeuw). Onder het beeld staat de inscriptie: TER HERINNERING AAN DE PRINSES ELIZABETH, DOCHTER VAN KONING CHARLES I DIE STIERF IN CARISBROOKE CASTLE OP ZONDAG 8 SEPTEMBER 1650 EN IS BEGRAVEN ONDER HET KOOR VAN DE KERK. DIT MONUMENT IS GEBOUWD ALS TEKEN VAN RESPECT VOOR DE DEUGDEN EN UIT MEDEGEVOEL VOOR HAAR TEGENSLAGEN DOOR VICTORIA R., 1856   Prinses Elizabeth stierf op zondag 8 september 1650 (OS) op de leeftijd van 14 jaar in Carisbrooke Castle, nadat ze juli 1650 als gevangene met haar broertje naar de voormalige gevangenis van haar vader was gebracht. Na een korte periode werd zij gebalsemd en bleef zo 14 dagen opgebaard. Daarna werd haar loden grafkist verzegeld en naar Newport gebracht, waar de begrafenis stoet werd opgewacht door de burgemeester en de wethouders van de stad. De stoet ging naar de St. Thomas Church waar de loden kist in een kelder onder de vloer werd gelegd. Een steen met de inscriptie "E.S." voor Elizabeth Stuart markeerde haar laatste rustplaats. In de loop der jaren vervaagde de herinnering aan haar, tot in 1793 bij bouwwerkzaamheden aan de kerk het graf weer werd ontdekt. (Bron tekst: Death of a Princess by John Medland) Het was Koningin Victoria en haar echtgenoot Albert, die uiteindelijk de herinnering aan de prinses herstelden. Rond 1850 stimuleerden zij de herbouw van St. Thomas omdat de kerk zeven eeuwen oud zou worden. Als onderdeel van de reconstructie huurde de Koningin de diensten van de Italiaanse beeldhouwer Carlo Marochetti om de nieuwe graftombe in 1856 in Carrara marmer te maken. Carlo Marochetti beeldhouwde haar beeltenis met het hoofd op de Bijbel, die open lag bij het Evangelie van de apostel Mattheus: "Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en ik zal u rust geven." Volgens de overlevering, zoals ze na har dood gevonden was. Boven haar beeld toont de rest van haar graftombe haar gevangenis met een open traliewerk, dat ook haar uiteindelijke bevrijding door de dood symboliseert. (Bron tekst: Death of a Princess by John Medland) Koningin Victoria vond het belangrijk dat de Stuart koningen en prinsessen in de herinnering bleven. Zij liet ook een zijkapel maken in St. Germain-en-Laye, gewijd aan Koning James II. George II gaf later opdracht voor het monument vOor de laatste drie leden van het Huis Stuart in de St. Pietersbasiliek in het Vaticaan. (Bron tekst: Supremacy and Survival: The English Reformation)   Baron Carlo (Charles) Marochetti (1805-1867) was een in Itali¨e geboren Franse beeldhouwer. Hij was geboren in Turijn, maar opgevoed als Frans burger in Parijs. Zijn eerste leraren waren François Joseph Bosio en Antoine-Jean Gros in Parijs. Daar won zijn beeld van een jong meisje dat speelt met een hond een medaille in 1829 en zijn beeld van de Gevallen Engel werd in 1831 tentoongesteld. Tussen 1822 en 1830 studeerde hij voornamelijk in Rome. Van 1832 tot 1848 woonde hij in Frankrijk. Onder zijn belangrijkste werken waren standbeelden van Koningin Victoria, Colin Campell, 1st Baron Clyde en Richard Leeuwenhart. (Bron: Wikipedia.org)   Bronnen: Elizabeth Stuart (1635ó1650) op Wikipedia De graftombe van Prinses Elizabeth Supremacy and Survival: The English Reformation Death of a Princess by John Medland Elizabeth Stuart The Lost Princesse Baron Carlo (Charles) Marochetti op Wikipedia