Pieter Breuker. SPORT AAN ZET. DE 'INTERNATIONALE SPORT-, VISSCHERIJ- EN PAARDENTENTOONSTELLING' TE SCHEVENINGEN (1892) Dit betreft een nog voorlopige versie van mijn onderzoek naar de ë'Internationale Sport-, Visscherij- en Paardententoonstelling' van 1892 te Scheveningen. Als eerste, groot internationaal sportevenement in Nederland gelden de O.S. van 1928 in Amsterdam. Op zichzelf is die opvatting juist, maar er is reden het beeld te nuanceren en aan te vullen. In de zomer van 1892, dat wil zeggen tijdens het badseizoen (om precies te zijn van 1 juni tot en met 2 oktober), werd te Scheveningen de Internationale Sport-, Visscherij- en Paardententoonstelling gehouden. De ISVP (zoals ik haar verder zal noemen) bestond uit een combinatie van deels internationale sportwedstrijden en een grotendeels internationale tentoonstelling. De tentoonstelling vormde de kern van het geheel. Naast de vier maanden durende tentoonstelling was er bovendien nog een aantal korter durende exposities, te weten over honden, paarden, rozen, fotografie en vruchten ('tuinbouwvoortbrengselen'). Die over honden en paarden hadden ook een internationaal karakter, de overige drie waren nationaal van opzet. Hoe belangrijk het expositiegedeelte ook was, het belang van de sportwedstrijden moet niet worden onderschat. Het ging in ieder geval om 15 disciplines, waarvan sommige, wegens gebleken succes tijdens de ISVP, meer dan één keer op het programma stonden. Het aantal deelnemers aan de verschillende wedstrijden liep in de duizenden, al moet gezegd worden dat een belangrijk deel daarvan uit kegelaars bestond. Nu we toch met cijfers bezig zijn. Om een indruk te geven van het grootschalige karakter van de ISVP noem ik enkele kerngegevens. Het expositieterrein in Scheveningen besloeg 34.000 m2 , dat wil zeggen een oppervlakte van 185 bij 185 meter, als het vierkant zou zijn geweest. Gemiddeld waren zo'n 300 arbeiders vier maanden bezig geweest om die enorme oppervlakte, met gebouwen, paardenstallen, wedstrijdbanen en -terreinen, tuinen en galerieën in te richten. De speciaal voor de ISVP gebouwde expositieruimtes namen de meeste ruimte in beslag. De bezoekers kwamen binnen door een 80 meter brede voorgevel. Het hoofdgebow was 300 meter lang en 60 meter breed en had een maximale hoogte van 23 meter. Daarvan werd naar schatting 15.000 m2 aan werkelijke tentoonstellingsruimte benut. Het aantal exposanten bedroeg ongeveer 1.500.2 Daarbij is nog geen rekening gehouden met de paardententoonstelling in juli. Er waren 535 paarden ingezonden, waarvan 176 van buitenlandse eigenaren. De exposanten kwamen, behalve uit Nederland, verder uit onder meer België, Frankrijk, Spanje, Italië, Zwitserland, Oostenrijk, Hongarije, Tsjechië, Groot-Brittannië, Noorwegen en Zweden. Er was zelfs een standhouder uit Palestina. Oostenrijk, Groot-Brittannië, Zweden en Noorwegen hadden, naast de exposanten uit die landen, hun eigen afdeling. Gedurende de 124 dagen dat de ISVP open was, gingen ongeveer 600.000 bezoekers door de toegangspoortjes. Het internationale karakter van de ISVP werd benadrukt door de officiële tentoonstellingstaal, namelijk het Frans. Niet de tentoonstelling als zodanig, mét zijn sportwedstrijden, was ongewoon, wel de omvang van beide. De 19 de -eeuwer was heel vertrouwd met het fenomeen tentoonstellingen. Hij had ook de mogelijkheden die te bezoeken. Een sterk verbeterde infrastructuur en nieuwe vervoersmiddelen als trein, tram en fiets vergrootten in belangrijke mate de mobiliteit. Er waren exposities in velerlei maten en soorten: plaatselijk, regionaal, provinciaal, nationaal en internationaal (Londen had in 1851 de eerste wereldtentoonstelling) en op een groot aantal gebieden. Tentoonstellingen hadden uiteraard een zakelijk doel, maar ze gaven tegelijk een beeld van nieuwe ontwikkelingen, bijvoorbeeld op economisch, technisch en ook cultureel gebied. De volledige tekst van de studie van Pieter Breuker kunt u als PDF downloaden. Otto Eerelman (1839-1926) Affiche van de Internationale Sport-, Visscherij- en Paardententoonstelling in Scheveningen juni-oktober 1892. Op de achtergrond het Kurhaus en rechts het tentoonstellingsgebouw op het toenmalige Gevers Deynootplein. (Bron: Geheugenvannederland.nl).   Otto Eerelman was leerling van de Academie Minerva in Groningen en later van de Antwerpse Academie (1864-1865). Als schilder van oud-Hollandse interieurs en genrestukken begonnen, vestigde Eerelman gaandeweg zijn reputatie als schilder van paarden. Beroemd zijn ook zijn schilderijen van koningin Wilhelmina als amazone. Zijn latere werk, uit begin jaren tachtig, betreft bijna uitsluitend hondenportretten of jonge honden in een groep. Musea: o.a. Rijksmuseum in Amsterdam en Groninger Museum. (Bron: Wikipedia.org) Bronnen: Otto Eerelman op Wikipedia Internationale Sport-, Visscherij- en Paardententoonstelling in Scheveningen