|
|
|
Vincent Willem
van Gogh (1853-1890). Aankomst en vertrek, 1882. (Coll.
Van Gogh Museum, Amsterdam) |
Links: Een groep Scheveningse vissersmensen
wacht op de terugkomst van de vloot, 18 september 1882. (Coll. Van Gogh Museum, Amsterdam)
en rechts: Gezicht bij het strand van Scheveningen met bomschuiten, die gereed worden
gemaakt voor vertrek, 1882. (Coll. Van Gogh Museum, Amsterdam) |
|
...."Was nog al eens op Scheveningen
dezer dagen, en trof op een avond heel aardig het aankomen van een pink. Bij het
monument staat een planken huisje waar een kerel op den uitkijk zit. Zoodra de pink
duidelijk zichtbaar naderde kwam de kerel te voorschijn met een groote blauwe vlag,
en gevolgd door eene bende klein grut van kinderen, die hem niet tot de knieën
reikten. Het was blijkbaar een groot pleizier voor hen, om bij den man met de vlag
te staan, en zeker in hun verbeelding zoodoende mee te helpen om de pink te doen
arriveeren. Een paar minuten nadat de man gewaaid had met zijn vlag kwam een kerel
op een oud paard erbij, die 't anker moest gaan halen.
Daarna voegden zich bij de groep verschillende mannen en vrouwen - ook moeders met
kinderen - om de equipage te ontvangen. Toen de pink dicht genoeg bij was, ging de
kerel te paard in zee, en kwam terug met het anker.
Daarna werden de mannen op den rug van kerels met hooge waterlaarzen aan 't strand
gebracht, en was 't een heel lawaai van verwelkoming bij iederen aankomeling.
Toen ze er allen waren marcheerde de kudde naar huis als een troep schapen of een
karavaan, met de kerel op den kameel, ik bedoel op het paard, er als een hooge schim
boven uitstekende. Natuurlijk heb ik met al mijn attentie de verschillende incidenten
trachten te schetsen.
Heb er ook iets van geschilderd, namelijk het groepje dat ik hierbij heb gekrabbeld.
Dan schilderde ik nog een studie van een marine, niets dan een stukje zand, zee,
lucht, grijs en eenzaam, ik heb wel eens behoefte aan die stilte - waar niets is
als de grijze zee - met een enkele zeevogel, maar anders geen andere stem als het
ruischen van de golven." ...
Uit: Bomschuiten op
het strand |
|
Vincent Willem van Gogh (Zundert,
30 maart 1853 - Auvers-sur-Oise, 29 juli 1890) was een Nederlands kunstschilder.
Hij werd geboren in Zundert bij Breda. Pas in de zomer van 1880 wordt hij zich op
27-jarige leeftijd bewust van zijn roeping als kunstenaar. Van december 1881 tot
september 1883 verblijft Vincent van Gogh in Den Haag en Scheveningen. Hij vestigt
zich aan de Schenkweg in Den Haag waar hij ook zijn atelier heeft. Vincent wordt
gesteund door de schoolschilder Anton Mauve (1838-1888), een aangetrouwde neef, die
hem met het werk van veel andere belangrijke Hollandse kunstenaars in contact brengt:
Jozef Israëls, Hendrik Johannes Weissenbruch, Hendrik Willem Mesdag, de gebroeders
Jacob en Willem Maris en George Hendrik Breitner. Anton Mauve geeft hem ook lessen
in tekenen en schilderen. Vincent gaat schetsen met Breitner (1857-1924) en tekent
naast stadsgezichten ook mensen: mannen en vrouwen, Scheveningse vissers en Sien,
de vrouw die bij hem woonde. Ondanks zijn liefde voor Sien valt de zorg voor haar
en haar 2 dochters hem zwaar. In september 1883 verbreekt hij deze relatie en vertrekt
naar Drente. |
|
Bronnen: |
Vincent van Gogh op Wikipedia |
Vincent
van Gogh in Den Haag |
Brieven aan Theo uit Den Haag 1881-1883 |
Een groep Scheveningse
vissersmensen |
Gezicht bij het strand van Scheveningen
met bomschuiten |
|
|
|