Vincent Willem van Gogh (1853-1890). Briefschets van het strand bij Scheveningen met perspectiefraam, 5 augustus 1881 (Bron: Vangoghsatelierpraktijk.nl)
 
Waarde Theo.
In mijn vorigen brief zult ge een krabbeltje gevonden hebben van dat bewuste perspectiefraam. Daar net kom ik van den smid vandaan, die ijzeren punten aan de stokken heeft gemaakt en ijzeren hoeken aan het raam.
Het bestaat uit twee lange palen:
met sterke houten pennen gaat het raam daaraan vast, 't zij in de hoogte, 't zij in de breedte.
Dit maakt dat men op 't strand of op 't weiland of op een akker, een kijkje heeft als door 't venster. De loodlijnen en waterpaslijnen van 't raam, verder de diagonalen en het kruis, of anders een verdeeling in kwadraten, geven vast en zeker eenige hoofdpunten, waardoor men met vastheid een teekening kan maken die de groote lijnen en proporties aangeeft.
Dan tenminste wanneer men gevoel heeft voor de perspectief, en begrip van de reden waarom en de wijze waarop de perspectief de lijnen een schijnbare verandering van richting, en de massa's en vlakken een verandering van grootte geeft. Zonder dat helpt het raam niets of bijna niets, en duizelt men als men er door kijkt.
Mij dunkt gij zult wel voelen, dat het een heerlijk ding is dit vizier te braqueeren op de zee, op de groene velden of 's winters op de besneeuwde vlakte of in den herfst op het grillig netwerk van dunne en dikke stammen en takken, of een stormlucht.
Het stelt - met veel oefening, en met langdurige oefening, iemand in staat om bliksemsnel te teekenen - en de teekening vaststaande, bliksemsnel te schilderen.
Eigenlijk is het absoluut voor 't schilderen goed, want lucht - grond - zee - daar moet het penseel bijkomen, of liever om die met teekenen alleen te kunnen uitdrukken, is het noodig de penseel behandeling te kennen en te voelen. Ik geloof ook zeker dat het op mijn teekenen nog heel wat invloed zal hebben als ik eens een tijd schilder. In Januari heb ik dat geprobeerd reeds, toen is het echter weer gestopt, de reden van dat stoppen was ook bepaald, behalve een paar andere dingen, dat ik nog te weifelend was bij 't teekenen. Nu is een half jaar daarover heengegaan geheel toegewijd aan het teekenen, welnu 't is met frisschen moed dat ik opnieuw begin. Het raam is werkelijk een mooi stuk gereedschap geworden, 't spijt me gij het niet eens nog gezien hebt. Het kost mij ook nog een aardig duitje, maar ik heb 't zoo solide laten maken dat ik het niet gauw verslijten zal. Ik begin dus Maandag met het maken van groote fusains daarmee, en met het schilderen van kleine studies - lukken die twee dingen dan zullen hoop ik, spoedig betere geschilderde dingen volgen.

Uit:
Brieven aan Theo uit Den Haag 1881-1883
 
Vincent Willem van Gogh (Zundert, 30 maart 1853 - Auvers-sur-Oise, 29 juli 1890) was een Nederlands kunstschilder. Hij werd geboren in Zundert bij Breda. Pas in de zomer van 1880 wordt hij zich op 27-jarige leeftijd bewust van zijn roeping als kunstenaar. Van december 1881 tot september 1883 verblijft Vincent van Gogh in Den Haag en Scheveningen. Hij vestigt zich aan de Schenkweg in Den Haag waar hij ook zijn atelier heeft. Vincent wordt gesteund door de schoolschilder Anton Mauve (1838-1888), een aangetrouwde neef, die hem met het werk van veel andere belangrijke Hollandse kunstenaars in contact brengt: Jozef Israëls, Hendrik Johannes Weissenbruch, Hendrik Willem Mesdag, de gebroeders Jacob en Willem Maris en George Hendrik Breitner. Anton Mauve geeft hem ook lessen in tekenen en schilderen. Vincent gaat schetsen met Breitner (1857-1924) en tekent naast stadsgezichten ook mensen: mannen en vrouwen, Scheveningse vissers en Sien, de vrouw die bij hem woonde. Ondanks zijn liefde voor Sien valt de zorg voor haar en haar 2 dochters hem zwaar. In september 1883 verbreekt hij deze relatie en vertrekt naar Drente.
 
Bronnen:
Vincent van Gogh op Wikipedia
Vincent van Gogh in Den Haag
Brieven aan Theo uit Den Haag 1881-1883
Briefschets van het strand bij Scheveningen