Hendrik Willem Mesdag (1831-1915) Pinken in de branding. Voor de kust van Scheveningen liggen vissersschepen voor anker in de branding. Het zijn pinken: platbodems, boten zonder kiel en met een brede, ronde boeg. Ze werden gebruikt voor de haringvangst. De pinken werden door paarden het strand op getrokken. Een haven had Scheveningen in de 19de eeuw nog niet. Links ligt een pink op het droge. Er omheen is vissersvolk verzameld, vooral vrouwen die manden vis aannemen. Er staat een stevige bries, golven spatten op. Mesdag wist de sfeer van een gure dag aan zee goed te treffen. Zee- en strandgezichten waren het specialisme van deze Haagse School-schilder, die vooral bekend is van het spectaculaire Panorama Mesdag. Suggestief Knap schilderde Mesdag water, lucht en licht. Van een afstand lijkt het of wolken bewegen en zeewater bruist. Van dichtbij zijn vooral grijs-bruine vegen en vlekken te zien. Mesdag bereikte met die schijnbaar achteloze vegen verbluffende effecten: een spiegelende plas water op het strand bijvoorbeeld gaf hij meesterlijk weer. *) (Coll. Rijksmuseum, Amsterdam)   Hendrik Willem Mesdag (Groningen, 23 februari 1831 ñ Den Haag, 10 juli 1915) was een Nederlands kunstschilder, aquarellist, etser, lithograaf uit de Haagse School en was een befaamd kunstverzamelaar met een eigen museum. Mesdag was de meester-marineschilder van de Scheveningse bomschuiten. Mesdag was een zoon van de stijfselfabrikant, later bankier, Klaas Mesdag en Johanna Willemina van Giffen. Hij werd geboren in Groningen en toonde al jong belangstelling voor tekenen en schilderen. Er is zelfs een tekening Waterval van hem bekend die hij maakte toen hij nauwelijks 14 jaar oud was. Zijn Groningse leermeesters waren Cornelis Bernudes Buys en J.H. Egenberger, directeur van Academie Minerva. Hij leek echter voorbestemd voor een zakenloopbaan in het bedrijf van de familie. Op 23 april 1856 trouwde hij met Sina van Houten (Sientje). Ook zij had een artistieke belangstelling. Hun enig kind, Klaas, werd 7 jaar later geboren en overleed op 7-jarige leeftijd. In 1866 gaf hij zijn zakenberoep op en besloot hij definitief als schilder te leven, daarin stevig aangemoedigd door Sientje. De zomer van dat jaar bracht hij door in Oosterbeek, het Nederlandse Barbizon. Daar werkte hij samen met Johannes Warnardus Bilders. De werken van de Franse Barbizon-schilders zouden trouwens later een bijzondere betekenis krijgen bij zijn aankopen voor zijn museum in Den Haag. Zijn neef Lawrence Alma-Tadema, ook schilder, introduceerde Mesdag te Brussel bij Willem Roelofs, die daar al sedert 1846 woonde. Roelofs werd zijn ultieme leermeester, van 1866 tot 1869. Ook met de Vlaamse landschaps- en dierenschilder Alfred Verwee ontstond een vriendschappelijke band. (Bron: Wikipedia.org)   Bron: Hendrik Willem Mesdag op Wikipedia *) Rijksmuseum Amsterdam