Terug naar Startpagina
Strandschilders 1800-1900
M t/m Z
Jean Baptiste Madou
Willem Mandemaker
W.C. Margadant
Jacob Maris
Willem Maris
Anton Mauve
Walter William May
Wilhelm Mayer-Rhodius
Johan Meijer
Hendrik W. Mesdag
Johannes Mesker
Roelof van der Meulen
Carl Wilhelm Mieling
Jozef Moerenhout
Hugo Mühlig
Wilhelmus Muller
Auguste Henri Musin
Willem Nakken
Johannes Albert Neuhuys
Emil Neumann
Anton Nolthenius de Man
Wijnand Nuyen
Onbekend
Witzel Opdenhoff
Georgius van Os
Pieter van Os
Nicolaas Penning
Jan Willem Pieneman
Evert Pieters
Edouard Pingret
Ary Pleysier
Prenten van Scheveningen
Robert Pritchett
Roelof Raar
Charles Rochussen
Willem Roelofs
Nicolaas Roosenboom
Pieter Roosing
Philip Sadée
H. vd Sande Bakhuyzen
Andreas Schelfhout
Gerrit Scheurleer
Petrus Schiedges jr.
Petrus Schiedges sr.
Gustav Schönleber
Johannes Schotel
Leonardus Schweickhardt
Willem van Senus
Ferdinand Carl Sierig
Dirk Sluyter
Jan Smits
George Stanfield
Alfred Stannard
Alfred Stevens
Jan Striening
John Syer
Abraham Teerlink
Jan Baptist Tetar van Elven
Willem Tholen
Hans Thoma
Willem Troost
Arnoldus Cornelis Verhees
Petrus Vertin
Elchanon Verveer
Mauritz Verveer
Salomon Verveer
Reinier Vinkeles
Willem Wagner
Johannes Walter
James Webb
Hendrik Weissenbruch
Adrianus Wilbers
400 jaar Strandschilders
op Scheveningen
1600-1700
1700-1800
1800-1900 A t/m L
1800-1900 M t/m Z
1900-2000 A t/m L
1900-2000 M t/m Z
2000-heden
Muurschilderingen
Scheveningen op keramiek 1
Scheveningen op keramiek 2
Herdenkingspenningen
Panorama's
Algemeen
Scheveningen toen en nu
Huifkarren op Scheveningen
Zeeslagen bij Scheveningen
Het kanon van Scheveningen
Waarzegster op Scheveningen
Boeken over Scheveningen
Links
Over de Website
Contact
   

Edouard Henri Théophile Pingret (1788-1875)
Edouard Henri Théophile Pingret was een Franse schilder en lithograaf. Hij werd geboren in Saint-Quentin, Aisne in een gezin uit de midden-klasse en in een voornamelijk agrarisch gebied.
Pingret studeerde bij de scshilders Jacques-Louis David en Jean-Baptiste Regnault. Hij volgde ook een opleiding aan de Academie van Sint Lucas in Rome. Hij exposeerde in Parijse Salons vanaf 1810. Van 1850 tot 1855 leefde hij in Mexico, waar hij jaarlijks exposeerde aan de Academia de Bellas Artes. Hij maakte uitstekende portretten, waaronder die van de keizer Napoleon Bonaparte(1808) en Genraal Natiano Arista (1851). Hij overleed in Saint-Quintin. (Bron: Wikipedia.org)
Badkoetsen op strand en in zee, nabij het koninklijk paviljoen (later: Paviljoen von Wied), 1830. (Coll. Beeldbank Haags Gemeentearchief). (Klik voor een groter formaat op de afbeelding.)
 
Het Paviljoen Von Wied (ook: Het Koninklijk paviljoen en Paviljoen De Witte) is een buitenverblijf in Scheveningen. Het werd gebouwd in 1827 in opdracht van koning Willem I als verjaardagscadeau voor zijn echtgenote koningin Frederica Louisa Wilhelmina van Pruisen. Zij moest in verband met haar gezondheid veel aan zee verblijven en tekende en schilderde hier veel. Het paviljoen werd gebouwd naar een neoclassistisch ontwerp van Adriaan Noordendorp in de vorm van een kruis en met twee goden bij de entree. Aanvankelijk heette dit 'Het koninklijk paviljoen'. Willem I liet het paviljoen na aan zijn zoon prins Frederik die er niet vaak verbleef. Frederiks dochter Marie erfde het paviljoen in 1881. Daarna werd het vernoemd naar haar familie; zij was namelijk getrouwd met Wilhelm Adolf van Wied. Tot 1911 zou het paviljoen bezit van haar familie blijven. Edward Titus Rubinstein kocht het paviljoen van de familie Von Wied en verkocht het zeven jaar later aan Sociëteit De Witte.
In 1926 werd begonnen aan een ingrijpende verbouwing en uitbreiding onder leiding van architect J. Limburg. Driekwart van de grond werd verkocht aan de N.V. Bouw- en Exploitatie-Maatschappij. Op deze weiden werden twintig herenhuizen gebouwd onder architectuur van Yme Bouma, gevolgd door een bouwplan van 22 herenhuizen door archtiect J. Kooyman.
In 1994 werd nogmaals een ingrijpende verbouwing voltooid, ditmaal onder leiding van Wim Quist. Hij realiseerde o.a. onder het paviljoen het museum Beelden aan Zee. Het oorspronkelijke huis dat dus al sinds 1918 bij Sociëteit De Witte hoort, wordt door de leden in de zomermaanden gebruikt. Ook wordt het paviljoen gebruikt als party- en vergadercentrum.
Thans is er ook Museum Beelden aan zee in gehuisvest. (Bron: Wikipedia.org)
 
Bronnen:
Edouard Henri Théophile Pingret op Wikipedia
Badkoetsen op strand en in zee
Paviljoen Von Wied op Wikipedia