Andreas 'Andries' Schelfhout (1787-1870)
Visafslag op het strand, 1858. Vanf de bomschuit in de branding wordt de vis in manden naar de visafslag gebracht.Een hondenkar staat klaar om de vis af te voeren. Op de voorgrond de vuurbaak en in de verte de contouren van de Oude Kerk van Scheveningen. (Coll. Simonis&Buunk, Ede). In 1850 werd een nieuwe vuurbaak gebouwd en verhoogd tot 29 meter. In de oude vuurbaak zaten 3 lampen en die werden in de nieuwe vervangen door één cata-dioptriek toestel. Op het dek van een gewoon zeeschip kon men op een afstand van 4 mijlen nog zien waar Scheveningen lag.
 
Andreas Schelfhout (1787-1870) was een Nederlands landschapsschilder, etser en lithograaf.
Schelfhout was de zoon van de Gentse lijstenmaker en vergulder, Jean-Baptiste Schelfaut, die zich in 1788 in Den Haag vestigde. Hij begon als medewerker van zijn vader bij het maken en vergulden van lijsten tot zijn vierentwintigste. Hij was ook gevelschilder, maar maakte ook schilderijen in zijn vrije tijd. In 1811 maakte Schelfhout zijn debuut in een tentoonstelling met drie kleine werken. Deze landschappen trokken de belangstelling van het publiek. Zijn ouders begrepen dat hij potentieel bezat en stuurden hem voor verdere opleiding naar Joannes Breckenheijmer, die toneeldecorateur bij de Haagse Schouwburg was. Hij leerde er niet alleen de technische aspecten van het vak, zoals perspectief en verfbereiding, maar ook hoe hij landschappen of stadsscenes moest schilderen. Hij maakte studies van de grote meesters uit de 17de eeuw en begon te schilderen in de open lucht (hij was hierin een voorloper van de School van Barbizon). (Bron: Simonis&Buunk, Ede)
 
Bronnen:
Andreas Andries Schelfhout op Wikipedia
Visafslag op het strand