Andreas 'Andries' Schelfhout (1787-1870) Een rijtoer van leden van de koninklijke familie op het Scheveningse strand, temidden van veel strandbezoekers; geheel links het paviljoen van koningin Wilhelmina (gereed november 1827), links van het midden de toren van de Oude Kerk, 1838. (Coll. Beeldbank Haags Gemeentearchief) Het Paviljoen Von Wied (ook: Het Koninklijk paviljoen en Paviljoen De Witte) is een buitenverblijf in Scheveningen. Het werd gebouwd in 1827 in opdracht van koning Willem I als verjaardagscadeau voor zijn echtgenote koningin Frederica Louisa Wilhelmina van Pruisen. Zij moest in verband met haar gezondheid veel aan zee verblijven en tekende en schilderde hier veel. Het paviljoen werd gebouwd naar een neoclassistisch ontwerp van Adriaan Noordendorp in de vorm van een kruis en met twee goden bij de entree. Aanvankelijk heette dit 'Het koninklijk paviljoen'. Willem I liet het paviljoen na aan zijn zoon prins Frederik die er niet vaak verbleef. Frederiks dochter Marie erfde het paviljoen in 1881. Daarna werd het vernoemd naar haar familie; zij was namelijk getrouwd met Wilhelm Adolf van Wied. Tot 1911 zou het paviljoen bezit van haar familie blijven. Edward Titus Rubinstein kocht het paviljoen van de familie Von Wied en verkocht het zeven jaar later aan Sociëteit De Witte. In 1926 werd begonnen aan een ingrijpende verbouwing en uitbreiding onder leiding van architect J. Limburg. Driekwart van de grond werd verkocht aan de N.V. Bouw- en Exploitatie-Maatschappij. Op deze weiden werden twintig herenhuizen gebouwd onder architectuur van Yme Bouma, gevolgd door een bouwplan van 22 herenhuizen door archtiect J. Kooyman. In 1994 werd nogmaals een ingrijpende verbouwing voltooid, ditmaal onder leiding van Wim Quist. Hij realiseerde o.a. onder het paviljoen het museum Beelden aan Zee. Het oorspronkelijke huis dat dus al sinds 1918 bij Sociëteit De Witte hoort, wordt door de leden in de zomermaanden gebruikt. Ook wordt het paviljoen gebruikt als party- en vergadercentrum. Thans is er ook Museum Beelden aan zee in gehuisvest.   Andreas Schelfhout (1787-1870) was een Nederlands landschapsschilder, etser en lithograaf. Schelfhout was de zoon van de Gentse lijstenmaker en vergulder, Jean-Baptiste Schelfaut, die zich in 1788 in Den Haag vestigde. Hij begon als medewerker van zijn vader bij het maken en vergulden van lijsten tot zijn vierentwintigste. Hij was ook gevelschilder, maar maakte ook schilderijen in zijn vrije tijd. In 1811 maakte Schelfhout zijn debuut in een tentoonstelling met drie kleine werken. Deze landschappen trokken de belangstelling van het publiek. Zijn ouders begrepen dat hij potentieel bezat en stuurden hem voor verdere opleiding naar Joannes Breckenheijmer, die toneeldecorateur bij de Haagse Schouwburg was. Hij leerde er niet alleen de technische aspecten van het vak, zoals perspectief en verfbereiding, maar ook hoe hij landschappen of stadsscenes moest schilderen. Hij maakte studies van de grote meesters uit de 17de eeuw en begon te schilderen in de open lucht (hij was hierin een voorloper van de School van Barbizon). (Bron: Simonis&Buunk, Ede)   Bronnen: Andreas Andries Schelfhout op Wikipedia Paviljoen Von Wied op Wikipedia Een rijtoer van leden van de koninklijke familie