|
|
|
|
De vlucht naar
Engeland, de ballingschap in Engeland en op het vasteland en de terugkeer van het
Huis van Oranje naar Nederland op het strand van Scheveningen |
|
Ruim 18 jaar na de vlucht op 18 januari
1795 keerde de erfprins Willem Frederik van Oranje op 30 november 1813 als souverein
vorst terug naar het strand van Scheveningen. Dat was het begin van de nieuwe vrijheid
en het Koninkrijk der Nederlanden. 18 januari 1795 vertrokken de laatste Stadhouder
Willem V en zijn vrouw Wilhelmina van Pruisen met hun zonen prins Willem Frederik,
prins Willem George Frederik, hun schoondochter Mimi en de kleinzoon Willem Frederik
George naar Engeland. De langste tijd van hun ballingschap waren de Oranjes in Duitsland.
Afbeelding van schoolplaat van Isings. (Coll. Historywallcharts.eu) |
|
Willem V Batavus van Oranje-Nassau ('s-Gravenhage,
8 maart 1748 - Brunswijk (Braunschweig), 9 april 1806), prins van Oranje, vorst van
Nassau-Dietz, was erfstadhouder van de Republiek der Verenigde Nederlanden (1751-1795).
Hij bleef tot 28 november 1801 in Engeland in ballingschap en daarna tot zijn dood
in 1806 in Duitsland. |
|
Frederica Sophia Wilhelmina van Pruisen
(Berlijn, 7 augustus 1751 - Paleis Het Loo, 9 juni 1820), prinses van Pruisen, was
de echtgenote van stadhouder Willem V. Zij bleef tot 17 juli 1802 in Engeland in
ballingschap en daarna tot 10 januari 1814 in Duitsland toen ze als weduwe terugkeerde
naar Nederland. |
|
|
|
Frederica Louise Wilhelmina van Oranje-Nassau
(Den Haag, 28 november 1770 - Amsterdam, 15 oktober 1819) was de dochter van stadhouder
Willem V van Oranje-Nassau en Wilhelmina van Pruisen. Zij trouwde op 14 oktober 1790
met Karel van Brunswijk-Wolfenbüttel en woonde tot januari 1814 in Duitsland
en keerde toen terug naar Nederland. |
|
Willem George Frederik van Oranje-Nassau
(Den Haag, 15 februari 1774 - Padua, 6 januari 1799) was de jongste zoon van stadhouder
Willem V en Wilhelmina van Pruisen, bijgenaamd: Fritz. Hij was tot 22 juli 1795 in
ballingschap in Engeland, toen hij naar Duitsland vertrok. In mei 1796 trad hij in
dienst van het Oostenrijkse leger en stierf 6 januari 1799 aan een kwaadaardige koorts
in Padua, Italië. |
|
|
|
Willem Frederik van Oranje-Nassau
(Den Haag, 24 augustus 1772 - Berlijn, 12 december 1843) was de eerste koning van
Nederland uit het huis Oranje-Nassau. Willem Frederik bleef in ballingschap in Engeland
tot september 1795 en daarna in Duitsland en op zijn landgoederen in Polen. In maart
1813 reisde hij via Stockholm naar Engeland, waar hij 25 april 1813 aankwam. Na een
overtocht met veel tegenwind kwam Willem Frederik op 30 november 1813 aan op het
strand van Scheveningen. |
|
Frederica Louisa Wilhelmina, prinses
van Pruisen (Potsdam, 18 november 1774 - Den Haag, paleis Noordeinde, 12 oktober
1837) was als echtgenote van koning Willem I de eerste 'echte' koningin der Nederlanden.
Zij werd ook wel Mimi genoemd. Zij bleef tot april 1796 toen ze onder begeleiding
van een escorteschip met haar zoon via Yarmouth naar Hamburg en vandaar eerst naar
haar schoonzus Louise in Brunswijk.
21 april 1796 kwam Mimi met haar zoontje Guillot in Berlijn aan. Eind 1813 keerde
ze terug naar Nederland. |
|
|
|
Willem Frederik George Lodewijk van
Oranje-Nassau (Den Haag, 6 december 1792 - Tilburg, 17 maart 1849), was van 28
november 1840 tot aan zijn dood in 1849 koning der Nederlanden, groothertog van Luxemburg
en hertog van Limburg. In juni 1809 ging hijn in Oxford studren. In april 1811 was
de 19-jarige erfprins Willem Frederik George vanuit Engeland naar Portugal gegaan
naar het leger van Wellington. In december 1813 kwam hij uit Engeland naar Nederland. |
|
Willem Frederik Karel, van Oranje-Nassau,
(Berlijn, 28 februari 1797 - Wassenaar, Huize De Paauw, 8 september 1881) was de
tweede zoon van koning Willem I der Nederlanden en Wilhelmina van Pruisen. Hij trad
in dienst van het Pruisische leger. In december 1813 zette hij bij het Gelderse dorp
Aalten voet op Nederlandse bodem. Hij sprak geen Nederlands. |
|
|
|
Wilhelmina Frederika Louise Paulina
Charlotte, van Oranje-Nassau, (Berlijn, 1 maart 1800 - Freienwalde, 22 december
1806), was het derde kind en de oudste dochter van de latere koning Willem I der
Nederlanden en prinses Wihelmina van Pruisen. De prinses werd door haar ouders Pautje
genoemd.
Pauline werd geboren in Berlijn en stierf op het landgoed Freienwalde. |
|
Wilhelmina Frederica Louisa Charlotte
Marianne van Oranje-Nassau (Berlijn, paleis van de prins van Oranje Unter den
Linden nr. 36, 9 mei 1810 — Schloss Reinhartshausen, Erbach im Rheingau, 29 mei 1883),
prinses der Nederlanden, prinses van Oranje-Nassau, was een dochter van koning Willem
I der Nederlanden en prinses Wilhelmina van Pruisen. Na de franse bezetting kwam
zij, 3 jaar oud, met haar moeder per boot naar Scheveningen, 3 maanden nadat haar
vader daar landde. Met het uitroepen van haar vader tot koning Willem I, ging het
koninklijk gezin wonen in het Oude Hof, het tegenwoordige paleis aan het Noordeinde
te 's-Gravenhage. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|